De geboortezorg heeft in 100 jaar tijd een enorme ontwikkeling doorgemaakt; dat blijkt wel uit de verhalen van drie verloskundigen uit verschillende periodes.
‘Juf’ Mien ter Bogt was de eerste officieel opgeleide verloskundige voor de Veldhovense kerkdorpen. Ze moest op de fiets naar de bevallingen; vaak ’s nachts en door weer en wind. Mien’s dochter Maria woont nog in het ouderlijk huis waar vroeger de praktijk zat. We bezochten haar om herinneringen op te halen aan het leven wat haar moeder als verloskundige had. Van alle tien kinderen is echter niemand in haar voetsporen getreden, voornamelijk omdat ze zagen dat het een keihard leven was.
De 90-jarige Jan Meuwissen was vanaf 1964 gynaecoloog in het Eindhovense St. Joseph Ziekenhuis, wat in 1990 naar Veldhoven verhuisde en vanaf dat moment het huidige Màxima Medisch Centrum werd. Verhalen over de ouderwetse tang en toeter werden door hem met flair geïllustreerd door de voorwerpen die hiervoor destijds ook echt werden gebruikt. Hij maakte de tijd mee waarin enorm veel ontwikkelingen plaatsvonden in de medische wereld, en dus ook in de geboortezorg. We spraken een gepassioneerde man die ondanks zijn leeftijd overduidelijk nog steeds gynaecoloog in hart en nieren is.
Hoe groot de ontwikkelingen geweest zijn werd duidelijk door het verhaal van Laura de Wit (te zien in de tv-serie). Zij werkt op dit moment als gynaecoloog in het MMC, waar het contrast met de mogelijkheden en benadering van geboortezorg van 100 jaar geleden overduidelijk is. Voorwerpen als de tang zijn museumstukken geworden, en vervangen door moderne technieken, kennis en kunde. Wat echter niet veranderd is door de jaren heen, is de liefde voor het vak bij al deze mensen. Dat is blijkbaar iets wat onlosmakelijk met de keuze voor dit werk te maken heeft.
